Terug in de beschaafde wereld!

Het heeft ff geduurd, maar daar zijn we weer. De reden hiervoor, kijk nog maar is goed naar de titel en de rest volgt...

Na ons fietsavontuur zijn we de dag erna maar te voet de omgeving gaan verkennen. Tijdens deze tocht zagen we veel rijstvelden, waar de mensen bezig waren om de rijst te oogsten. Verder hebben we een paar kleine dorpjes bezocht waar we onder andere een varkentje zagen die d.m.v. 2 gekruiste stokken bij zijn nek vast lag. De reden: Hij was stout geweest, omdat hij in de tuin rond had gelopen :). Na een fikse wandeling door de jungle, waar John tot genoegen van Linda met een schoen in het water was gevallen, hadden we lunch geserveerd op een bananenblad. Op de terug weg in de sangthaew (soort van taxi) zagen we een redelijk grote slang over de weg kronkelen. Onze gids vertelde ons dat die giftig was en Linda meende zich te herinneren dat het dezelfde slang was als in Luang Prabang, ieks!!

De dag erna stond ons een helse tocht te wachten naar Sam Neua. We vertrokken om 7:00 en arriveerde om 16:00 in Nong Khiaw. Hier moesten we wachten op de avondbus die tussen 19:00 en 24:00 kan komen. De reden: er is namelijk 1 chauffeur die 's ochtends begint met rijden en dan een hele ronde maakt in het Noorden van Laos (Oftewel hij zit zo'n dikke 24 uur achter het stuur) Om 23:00 was het dan zover. Een man die op het dak van de bus lag te slapen nam onze tassen aan en daar gingen we. John moest op en tegen zakken waspoeder liggen en Linda had bijna een vrouw op schoot. Slapen viel niet mee op de hobbelige zandweg, ofja de foto van Linda doet anders vermoeden :). Rond 14:00 arriveerden we stoffig in Sam Neua. Maar omdat we toch de afgelopen weken al ons gevoel voor hygiene zijn verloren besloten we om als 2 zandkastelen, met nog steeds dezelfde vieze stink onderbroek ;) de omgeving te gaan verkennen. Maar deze was niet echt spectaculair.

De dag erna zijn we met 3 mannen uit Amsterdam naar de grotten in Vieng Xai gegaan. Hier hielden de belangrijke mensen van Laos zich schuil tijdens de Vietnam oorlog. Interessant weetje: Tijdens de oorlog woonden er 2 miljoen mensen in Laos, ditzelfde aantal in kilogram aan bommen heeft Amerika op Laos gegooid.

De dag erna zijn we, samen met de 3 Amsterdamse mannen naar Phonsavan gegaan. Hier liggen 'The plain of jars'. Potten waarvan de oorsprong niet bekend is. We mochten niet van het pad afgaan want er liggen nog steeds bommen. Hoogtepunt van de deze dag was toch wel de Russian Tank. Aangezien staal vrij duur is, waren de meeste onderdelen meteen verkocht nadat de tank tot explosie kwam. De restanten konden net zo goed een onderdeel van een kopieermachine zijn :). De dag erna wilde we naar het zuiden reizen, maar aangezien de bus alleen maar op zondag vertrekt (het was die dag dinsdag) moesten we over Vang Vieng en Vientiane terug reizen.

Na een saai dagje Savannakhet zijn we naar Tad Lo gegaan. Een heel klein dorpje midden in een natuurgebied met veel watervallen. We hadden een huisje wat midden tussen de huizen van de locale bewoners en hun vee. Als je op de veranda zat, kwam de hele kinderboerderij langs. 's Avonds was het pikkedonker, na het eten en lang kletsen met een stel uit Nederland, besloten we om te gaan slapen. Maar waar was ons huisje nou gebleven en waarom hebben ze hier geen straatverlichting? Aangezien we geen zaklamp of wat dan ook hadden, zagen we helemaal niks en af en toe stapten we in de modder/koeienstront :). De volgende dag in Tadlo hebben we een waterval bezocht en hebben we gerelaxed op onze veranda samen met onze buren. Een stel uit Schotland/Tsjechie. Met hetzelfde stel hebben we de dag erna een schakelbrommer gehuurd. Nou dat was me een avontuur!! Over slipperige zandwegen naar onderen glijden om watervallen te bezoeken (wel de moeite waard!!). Maar het ergste moest nog komen. We waren de tijd een beetje vergeten en we moesten nog een flink stuk naar huis rijden.... in het donker. Geen straatverlichting, een zwakke voorlamp, ijskoud en overstekende dieren en mensen. Na 40 km kwam er een zandpad. Wat hadden we toch weer een geluk ;). Na 20 km hobbelen en zandhappen veilig thuisgekomen (alleen John z'n ribben waren wat gekneusd door het fijnknijpen van Linda, oeps :)).

Het laaste plaatsje wat we in Laos hebben bezocht was Si Phan Don, oftewel: '4000 Islands'. We sliepen in een relaxt huisjes aan het water met een eigen hangmat. Het grappige aan het eiland is dat er alleen tussen 18:00 en 22:00 stroom is. Minder grappig was, dat John de eerste nacht last kreeg van het alom bekende alle-vloeistoffen,-vezels,-etc.-willen-uit-mijn-lichaam-syndroom, waardoor hij nu hij al helemaal een 'schriepel mannetje' is :). De dag erna ging het gelukkig al weer beter en hebben heerlijk relaxed in ons hangmatje op het balkon gezeten. De dag erna hebben we ons toch weer aan een fietsavontuur gewaagd om een waterval op een ander eiland te bezoeken. De tempels, marktjes en grotten beginnen ons een beetje te vervelen, maar de watervallen hier blijven super mooi.

Vandaag zijn we naar Kratie in Cambodja gereisd. Eindelijk weer elektriciteit, een eigen badkamer, weliswaar met koud water, maar met spiegel. Dat werd ook wel tijd, want John zijn baard werd al aardig groot. Morgen gaan we hier de zeldzame zoetwaterdolfijnen opzoeken, maar dat lezen jullie de volgende keer wel weer.

Toedeledokie!

De foto's staan weer op http://il.fontys.nl/~dave/john/.